Prądy diadynamiczne (DD) – zwane inaczej prądami Bernarda, powstają w wyniku prostowania prądu sinusoidalnego zmiennego o częstotliwości 50 Hz. Prądy diadynamiczne działają przeciwbólowo i przekrwiennie, stosowane są najczęściej w zespołach bólowych i nerwobólach.
Bernard opisał sześć rodzajów prądu, w których wyróżnić można dwie składowe: prąd sinusoidalny zmienny i prąd stały:
- prąd DF – powstaje w wyniku nałożenia na jedno połówkowo wyprostowany prąd sinusoidalnie zmienny o częstotliwości 50 Hz i drugiego takiego samego, przesuniętego w fazie o 180°. W efekcie tego uzyskuje się prąd impulsowy o częstotliwości 100 Hz i czasie trwania impulsu ok. 10ms.
- prąd MF – jest to jedno połówkowo wyprostowany prąd sinusoidalnie zmienny o częstotliwości 50 H, czasie trwania impulsów i przerwy między impulsami ok. 10 ms.
- prąd CP – prąd ten powstaje w wyniku okresowej zmiany prądów DF i MF, które płyną na przemian w czasie 1s.
- prąd LP – powstaje w wyniku nałożenia na prąd MF analogicznego prądu modulowanego w amplitudzie i przesuniętego w fazie o 180° . Czas trwania całego okresu modulacji wraz z przerwą wynosi ok. 10 s, a przerwy 6s.
- prąd RS – jest to przerywany prąd MF o czasie przepływu prądu i przerwy równym 1s.
Prądy diadynamiczne stosowane są w:
- zespołach bólowych w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów
- nerwobólach
- zespołach naczyniowych
- zapaleniach okołostawowych porażeniach obwodowych nerwu twarzowego
- półpaśca
- odmrozinach
- obrzękach na tle zaburzeń odżywczych zanikach mięśniowych z nieczynności
Przeciwwskazania:
- ropne stany zapalne skóry i tkanek miękkich
- wypryski
- stany gorączkowe
Uwaga ! Prądów diadynamicznych nie wolno stosować na okolicę serca i kończyn górnych u osób z wszczepionym rozrusznikiem serca !