Terapia tkanek miękkich - metoda ta zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem dysfunkcji tkanek miękkich otaczających struktury narządu ruchu. Największe znaczenie mają powiezie i tkanka łączna. Diagnoza opiera się na badaniu palpacyjnym nie tylko mięśni, ale także skóry i ruchomości powięzi. Tkanka miękka otaczająca struktury narządu ruchu musi się dopasowywać do zmian kształtu jakie w nim zachodzą podczas czynności ruchowych i funkcji posturalnych. Dlatego jakakolwiek dysfunkcja powstała w narządzie ruchu jest przyczyną zaburzeń otaczających go tkanek. Techniki jakie wykorzystuje powyższa metoda, pozwalają przywrócić odpowiednią ruchomość i napięcie tkanek miękkich, co pozwala na zwiększenie zakresu ruchu w stawie, lepszą stabilizację oraz zmniejszenie dolegliwości bólowych.
Metodę tą stosuje się w:
- chorobie zwyrodnieniowej stawów obwodowych i kręgosłupa
- dolegliwościach bólowych kręgosłupa pochodzenia korzeniowego
- urazach sportowych (uszkodzenia więzadeł, łąkotek, ścięgien)
- bliznach pooperacyjnych
- wadach postawy kręgosłupa i kończyn dolnych